Kolejny raz Warszawski Konkurs Choreograficzny miał bardzo wysoki poziom i przyniósł zaskoczenia. Pokazy etiud konkursowych odbywały się gościnnie w SZKOLE (Komuna Warszawa) 20 grudnia 2023 r., a ogłoszenie werdyktu i pokazy finałowe – 21 grudnia.
Warszawski Konkurs Choreograficzny to jedna z flagowych imprez Centrum Teatru i Tańca Zawirowania. W tym roku zgłoszono do niego aż 29 prac, z których zespół selekcyjny wyłonił osiem ocenianych później przez jury. W nim zasiedli: Joanna Chitruszko reprezentująca Festiwal Tańca Współczesnego Kalejdoskop w Białymstoku, Ryszard Kalinowski reprezentujący Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie i Lubelski Teatr Tańca oraz Ewa Staroń reprezentująca Mandala Performance Festival we Wrocławiu. Pula nagród wyniosła 12 000 zł oraz zaproszenia na festiwale, których przedstawicielami byli członkowie jury.
Zdecydowanymi zwycięzcami zostali Katarzyna Leszek i Kacper Szklarski, którzy za swój duet „Duet on cello, piano & a heartbeat” zgarnęli niemal wszystkie nagrody – za I miejsce, nagrodę publiczności i dwa z trzech zaproszeń na festiwale (Kalejdoskop i Mandala). Ich melancholijna, intymna praca stanowiąca opowieść o przemijaniu, utracie, przeplataniu się przeszłości z teraźniejszością miała niezwykle miękki ruch oraz filmowe przeboje grane na wiolonczeli - to musiało się spodobać, a zwycięstwu (przynajmniej w przypadku nagrody publiczności) pomogło też to, że ta etiuda pokazywana była jako ostatnia. Leszek i Szklarski pokonali m.in. zabawną, starannie zaprojektowaną pracę „Trzy gracje” w choreografii Piotra Jeznacha inspirowaną pompejskim freskiem z I w. n.e., obrazami Rafaela, Rubensa i rzeźbą Canovy z motywem trzech bogini wdzięku, piękna i radości często pojawiających się w sztukach ruchowych.; czy „Trzy po trzy” w choreografii Marii Salwińskiej, Aleksandry Tuckiej i Krzysztofa Łuczaka, w jakiej trójka tancerzy tworzyła przestrzeń w kształcie trójkąta i rozwijała na tej bazie rozmaite impresje interpersonalne.
Z dwoma nagrodami wróciła Izabela Zawadzka za choreografię „Ni to baba, ni to chłop” w wykonaniu Sebastiana Olczyka, zdobyła III miejsce i nagrodę specjalną. Ta solowa praca tańczona do muzyki ludowej w sposób lekki, nieco humorystyczny poruszała tematykę płynności płciowej, rozdarcia tożsamości, poszukiwań siebie. Trochę szkoda w tym kontekście, że bez wyróżnienia pozostała etiuda „Battleground” (choreografia: Julia Buczyńska i Ola Komarnicka), zrealizowana w podobnym duchu i stylu a stanowiąca miłosno-nienawistny list do tańca, w którym słychać było tak częstą krytykę na temat ciała tancerki, która później zaskakuje swą jakością wykonawczą.
Kolejną zwyciężczynią w Warszawskim Konkursie Choreograficznym 2023 została Marta Kosieradzka za swoją pracę „Home grown allure” inspirowaną prozą Olgi Tokarczuk, w której ruch ludzki łączył się z tym zwierzęcym. Kosieradzka otrzymała II nagrodę „za nieoczywistość i subtelność dramaturgii spektaklu oraz znakomite operowanie detalem”. Tym samym pokonała twórców „Forezji” (choreografia Julia Lewandowska i Łukasz Szleszyński), którzy również proponowali nieoczywisty ruch w swojej opowieści o przenoszeniu jednych organizmów przez drugie.
I wreszcie wśród uhonorowanych znalazł się Jakub Mędrzycki za opowiadającą o tym, co zmienne i niestabilne etiudę „Moving Lands” w wykonaniu Igi Włodarczyk i Zuzanny Strugacz, która otrzymała dodatkową nagrodę w postaci zaproszenia na Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie. Mędrzyckiego nagrodzono „za odnalezienie oryginalnego motywu ruchowego pozwalającego na stworzenie frapującej i przekonującej kompozycji choreograficznej”.
Całość prezentacji Warszawskiego Konkursu Choreograficznego okazała się niezwykle różnorodna, nie tylko w realizacji ale i w poruszanych tematach. Aż chciałoby się przyszłej rozbudowy tej imprezy i tego, żebyśmy mogli obejrzeć większą pulę zgłoszonych etiud, poznać wiele spojrzeń, pomysłów i metod pracy polskich twórców. Warto może dodatkowo pomyśleć nad rozbudową wieczoru finałowego i umożliwieniem zwycięzcom na wystawienie jeszcze innych scenicznych propozycji albo wystawianie dodatkowych pokazów specjalnych (np. zwycięskich etiud z poprzednich lat), aby widzowie mieli jakąś dodatkową niespodziankę.
Sandra Wilk, Strona Tańca
Prace zakwalifikowane do finału Warszawskiego Konkursu Choreograficznego:
01. „Moving Lands”, choreografia Jakub Mędrzycki
02. „Trzy gracje”, choreografia: Piotr Jeznach
03. „Ni to baba, ni to chłop”, choreografia: Izabela Zawadzka
04. „Trzy po trzy”, choreografia: Maria Salwińska, Aleksandra Tucka i Krzysztof Łuczak
05. „Battleground”, choreografia: Julia Buczyńska i Ola Komarnicka
06. „Forezja”, choreografia: Julia Lewandowska i Łukasz Szleszyński
07. „Home grown allure”, choreografia: Marta Kosieradzka
08. „Duet on cello, piano & a heartbeat”, choreografia: Katarzyna Leszek i Kacper Szklarski
Nagrody Warszawskiego Konkursu Choreograficznego 2023:
Nagrody główne:
I MIEJSCE i nagrodę w wysokości 5000 zł „za konsekwencje i współgranie elementów choreograficznych oraz lekkość i dystans poruszonego tematu” otrzymali KATARZYNA LESZEK i KACPER SZKLARSKI za pracę „Duet on cello, piano & a heartbeat”;
II MIEJSCE i nagrodę w wysokości 3000 zł „za nieoczywistość i subtelność dramaturgii spektaklu oraz znakomite operowanie detalem” otrzymała MARTA KOSIERADZKA za pracę „Home grown allure”;
III MIEJSCE i nagrodę w wysokości 1000 zł „za poczucie humoru, intrygujące i spójne połączenie stylów tanecznych” otrzymała IZABELA ZAWADZKA za pracę „Ni to baba, ni to chłop” w wykonaniu Sebastiana Olczyka.
Pozostałe nagrody:
NAGRODĘ PUBLICZNOŚCI w wysokości 1000 zł otrzymali KATARZYNA LESZEK i
KACPER SZKLARSKI za pracę „Duet on cello, piano & a heartbeat”;
NAGRODĘ SPECJALNĄ (prywatną nagrodę widza Tomasza Piotrowskiego) w wysokości 2000 zł „za momentalne wprowadzenie w nastrój spektaklu” otrzymała IZABELA ZAWADZKA za pracę „Ni to baba, ni to chłop” w wykonaniu Sebastiana Olczyka.
Zaproszenia na festiwale:
Jury przyznało także dodatkowe nagrody w postaci zaproszenia wybranych prac na organizowane przez siebie festiwale:
* na Festiwal Kalejdoskop do Białegostoku „za głębię i delikatność oraz chwilę wytchnienia w stworzonym przez nich świecie” pojadą: KATARZYNA LESZEK i KACPER SZKLARSKI z pracą „Duet on cello, piano & a heartbeat”;
* na Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca do Lublina „za odnalezienie oryginalnego motywu ruchowego pozwalającego na stworzenie frapującej i przekonującej kompozycji choreograficznej” pojedzie JAKUB MĘDRZYCKI z pracą „Moving Lands” w wykonaniu Igi Włodarczyk i Zuzanny Strugacz;
* na Mandala Performance Festival do Wrocławia „za dramaturgię i konsekwentne wykorzystanie ruchu, muzyki i kostiumu” pojadą KATARZYNA LESZEK i KACPER SZKLARSKI z pracą „Duet on cello, piano & a heartbeat”.
Warszawski Konkurs Choreograficzny to jedna z flagowych imprez Centrum Teatru i Tańca Zawirowania. W tym roku zgłoszono do niego aż 29 prac, z których zespół selekcyjny wyłonił osiem ocenianych później przez jury. W nim zasiedli: Joanna Chitruszko reprezentująca Festiwal Tańca Współczesnego Kalejdoskop w Białymstoku, Ryszard Kalinowski reprezentujący Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie i Lubelski Teatr Tańca oraz Ewa Staroń reprezentująca Mandala Performance Festival we Wrocławiu. Pula nagród wyniosła 12 000 zł oraz zaproszenia na festiwale, których przedstawicielami byli członkowie jury.
Zdecydowanymi zwycięzcami zostali Katarzyna Leszek i Kacper Szklarski, którzy za swój duet „Duet on cello, piano & a heartbeat” zgarnęli niemal wszystkie nagrody – za I miejsce, nagrodę publiczności i dwa z trzech zaproszeń na festiwale (Kalejdoskop i Mandala). Ich melancholijna, intymna praca stanowiąca opowieść o przemijaniu, utracie, przeplataniu się przeszłości z teraźniejszością miała niezwykle miękki ruch oraz filmowe przeboje grane na wiolonczeli - to musiało się spodobać, a zwycięstwu (przynajmniej w przypadku nagrody publiczności) pomogło też to, że ta etiuda pokazywana była jako ostatnia. Leszek i Szklarski pokonali m.in. zabawną, starannie zaprojektowaną pracę „Trzy gracje” w choreografii Piotra Jeznacha inspirowaną pompejskim freskiem z I w. n.e., obrazami Rafaela, Rubensa i rzeźbą Canovy z motywem trzech bogini wdzięku, piękna i radości często pojawiających się w sztukach ruchowych.; czy „Trzy po trzy” w choreografii Marii Salwińskiej, Aleksandry Tuckiej i Krzysztofa Łuczaka, w jakiej trójka tancerzy tworzyła przestrzeń w kształcie trójkąta i rozwijała na tej bazie rozmaite impresje interpersonalne.
Z dwoma nagrodami wróciła Izabela Zawadzka za choreografię „Ni to baba, ni to chłop” w wykonaniu Sebastiana Olczyka, zdobyła III miejsce i nagrodę specjalną. Ta solowa praca tańczona do muzyki ludowej w sposób lekki, nieco humorystyczny poruszała tematykę płynności płciowej, rozdarcia tożsamości, poszukiwań siebie. Trochę szkoda w tym kontekście, że bez wyróżnienia pozostała etiuda „Battleground” (choreografia: Julia Buczyńska i Ola Komarnicka), zrealizowana w podobnym duchu i stylu a stanowiąca miłosno-nienawistny list do tańca, w którym słychać było tak częstą krytykę na temat ciała tancerki, która później zaskakuje swą jakością wykonawczą.
Kolejną zwyciężczynią w Warszawskim Konkursie Choreograficznym 2023 została Marta Kosieradzka za swoją pracę „Home grown allure” inspirowaną prozą Olgi Tokarczuk, w której ruch ludzki łączył się z tym zwierzęcym. Kosieradzka otrzymała II nagrodę „za nieoczywistość i subtelność dramaturgii spektaklu oraz znakomite operowanie detalem”. Tym samym pokonała twórców „Forezji” (choreografia Julia Lewandowska i Łukasz Szleszyński), którzy również proponowali nieoczywisty ruch w swojej opowieści o przenoszeniu jednych organizmów przez drugie.
I wreszcie wśród uhonorowanych znalazł się Jakub Mędrzycki za opowiadającą o tym, co zmienne i niestabilne etiudę „Moving Lands” w wykonaniu Igi Włodarczyk i Zuzanny Strugacz, która otrzymała dodatkową nagrodę w postaci zaproszenia na Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca w Lublinie. Mędrzyckiego nagrodzono „za odnalezienie oryginalnego motywu ruchowego pozwalającego na stworzenie frapującej i przekonującej kompozycji choreograficznej”.
Całość prezentacji Warszawskiego Konkursu Choreograficznego okazała się niezwykle różnorodna, nie tylko w realizacji ale i w poruszanych tematach. Aż chciałoby się przyszłej rozbudowy tej imprezy i tego, żebyśmy mogli obejrzeć większą pulę zgłoszonych etiud, poznać wiele spojrzeń, pomysłów i metod pracy polskich twórców. Warto może dodatkowo pomyśleć nad rozbudową wieczoru finałowego i umożliwieniem zwycięzcom na wystawienie jeszcze innych scenicznych propozycji albo wystawianie dodatkowych pokazów specjalnych (np. zwycięskich etiud z poprzednich lat), aby widzowie mieli jakąś dodatkową niespodziankę.
Sandra Wilk, Strona Tańca
Prace zakwalifikowane do finału Warszawskiego Konkursu Choreograficznego:
01. „Moving Lands”, choreografia Jakub Mędrzycki
02. „Trzy gracje”, choreografia: Piotr Jeznach
03. „Ni to baba, ni to chłop”, choreografia: Izabela Zawadzka
04. „Trzy po trzy”, choreografia: Maria Salwińska, Aleksandra Tucka i Krzysztof Łuczak
05. „Battleground”, choreografia: Julia Buczyńska i Ola Komarnicka
06. „Forezja”, choreografia: Julia Lewandowska i Łukasz Szleszyński
07. „Home grown allure”, choreografia: Marta Kosieradzka
08. „Duet on cello, piano & a heartbeat”, choreografia: Katarzyna Leszek i Kacper Szklarski
Nagrody Warszawskiego Konkursu Choreograficznego 2023:
Nagrody główne:
I MIEJSCE i nagrodę w wysokości 5000 zł „za konsekwencje i współgranie elementów choreograficznych oraz lekkość i dystans poruszonego tematu” otrzymali KATARZYNA LESZEK i KACPER SZKLARSKI za pracę „Duet on cello, piano & a heartbeat”;
II MIEJSCE i nagrodę w wysokości 3000 zł „za nieoczywistość i subtelność dramaturgii spektaklu oraz znakomite operowanie detalem” otrzymała MARTA KOSIERADZKA za pracę „Home grown allure”;
III MIEJSCE i nagrodę w wysokości 1000 zł „za poczucie humoru, intrygujące i spójne połączenie stylów tanecznych” otrzymała IZABELA ZAWADZKA za pracę „Ni to baba, ni to chłop” w wykonaniu Sebastiana Olczyka.
Pozostałe nagrody:
NAGRODĘ PUBLICZNOŚCI w wysokości 1000 zł otrzymali KATARZYNA LESZEK i
KACPER SZKLARSKI za pracę „Duet on cello, piano & a heartbeat”;
NAGRODĘ SPECJALNĄ (prywatną nagrodę widza Tomasza Piotrowskiego) w wysokości 2000 zł „za momentalne wprowadzenie w nastrój spektaklu” otrzymała IZABELA ZAWADZKA za pracę „Ni to baba, ni to chłop” w wykonaniu Sebastiana Olczyka.
Zaproszenia na festiwale:
Jury przyznało także dodatkowe nagrody w postaci zaproszenia wybranych prac na organizowane przez siebie festiwale:
* na Festiwal Kalejdoskop do Białegostoku „za głębię i delikatność oraz chwilę wytchnienia w stworzonym przez nich świecie” pojadą: KATARZYNA LESZEK i KACPER SZKLARSKI z pracą „Duet on cello, piano & a heartbeat”;
* na Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca do Lublina „za odnalezienie oryginalnego motywu ruchowego pozwalającego na stworzenie frapującej i przekonującej kompozycji choreograficznej” pojedzie JAKUB MĘDRZYCKI z pracą „Moving Lands” w wykonaniu Igi Włodarczyk i Zuzanny Strugacz;
* na Mandala Performance Festival do Wrocławia „za dramaturgię i konsekwentne wykorzystanie ruchu, muzyki i kostiumu” pojadą KATARZYNA LESZEK i KACPER SZKLARSKI z pracą „Duet on cello, piano & a heartbeat”.
