6 grudnia 2020 r., w kolejny dzień 16. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania, został w transmisji online zaprezentowany spektakl „Gonewords” Paoli Ghidini i Klevisa Elmazaja , a dodatkowo także pokaz efektów rezydencji Paoli Ghidini. Dzięki temu, jak w zwierciadle, publiczność mogła przeżyć jeszcze raz uczucia towarzyszące nam w czasie pandemii od tylu miesięcy – pełne tęsknoty, osamotnienia i rozstań.
„Gonewords”, duet Ghidini i Elmazaja, to opowieść o trudnej miłości między żołnierzem a miejscową dziewczyną, o próbie zaakceptowania różnic pomiędzy parą i ostatecznie o nieumiejętności przezwyciężenia ich. W pierwszej scenie poznaliśmy dziewczynę – osamotnioną, zagubioną i poszukującą. W kolejnej – wycieńczonego mężczyznę, poruszającego się po ziemi ostatkiem sił. Z czasem nastąpiło ich spotkanie, które zamieniło się w dynamiczne partnerowanie – poznawanie siebie nawzajem.
Głównym środkiem wyrazu w tej choreografii był oczywiście taniec, ale ważną rolę odegrała również muzyka Le Trio Joubran – zespołu wykonującego palestyńskie rytmy, która podkreślała głęboką tęsknotę w tej opowieści. To połączenie sprawiło, że „Gonewords” zaczęło mnie wciągać w swój klimat.
Kiedy między kobietą a mężczyzną pojawiło się uczucie, co było widoczne podczas zbliżenia ich ciał i kołysania się z opartymi głowami o ramiona, można było sądzić, że historia opowiadana przez Ghidini i Elmazaja zakończy się szczęśliwie. Tak się jednak nie stało – po wspólnym pełnym namiętności układzie, opartym na obrotach i podnoszeniach nagle… nastąpiło rozstanie bohaterów. Mężczyzna pozostał sam w swej dalszej podróży. Walczył, nie zamierzał się poddać, okazywał swoją determinację (vide: akrobatyczne pozy i siła).
Zatraciłam się w tej prostej historii, ale jej szybkie zakończenie mnie zaskoczyło, jakbym przeczytała zaledwie krótki rozdział z wielkiej powieści, która być może skończy się zupełnie inaczej, niż w stało się to w jej jedynym znanym mi fragmencie
Po spektaklu „Gonewords” w transmisji Zawirowań zostały zaprezentowane efekty rezydencji Paoli Ghidini – na scenie pojawili się polscy tancerze: Stanisław Bulder, Ewa Noras, Olga Briks, Amanda Nabiałczyk i Małgorzata Nowak.
Choreografka w ścisłej współpracy z tancerzami zajęła się tematem podróży i obecnie związanymi z nimi rygorystycznymi zasadami, które ograniczają każdemu z nas bycie tam, gdzie pragniemy. Nic więc dziwnego, że oglądając tę etiudę towarzyszyło mi poczucie osamotnienia, bez końca i bez wytchnienia podbijane przez tancerzy pokazujących swoim ruchem izolację od innych i zagubienie w niej. Dla mnie to przejmujący obraz, bo trwająca już kilka ładnych miesięcy pandemia spowodowała ogromną wyrwę w relacjach międzyludzkich. Mimo ciągłych kontaktów poprzez media społecznościowe czy telefon nie jesteśmy w stanie powrócić do takich form spotkań, jakie najbardziej cieszą, czyli do bycia obok siebie. Obecnie nie jest nam dane być w bliskim kontakcie umożliwiającym nam usłyszenie bicia serca drugiej osoby, tak, jak prezentowali nam to ruchowo tancerze podczas rytmicznego dźwięku…
Praca Paoli Ghidini z tancerzami była wiarygodna, bo wynikała z doświadczeń każdego z artystów, a publiczność przed ekranami mogła ujrzeć własne zagubienie w tej nowej, dziwnej rzeczywistości.
Ewelina Chaberska (Brygada Tańca)
Recenzja napisana w ramach projektu Brygada Tańca, organizowanego przez Centrum Teatru i Tańca z partnerstwem Strony Tańca.
„Gonewords” Paola Ghidini i Klevis Elmazaj; Pokaz efektów rezydencji Paoli Ghidini, taniec: Stanisław Bulder, Ewa Noras, Olga Briks, Amanda Nabiałczyk, Małgorzata Nowak, 16. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania 2020, organizator: Teatr Tańca Zawirowania, rejestracja wideo w Garnizonie Sztuki, pokaz online: 06.12.2020
„Gonewords”, duet Ghidini i Elmazaja, to opowieść o trudnej miłości między żołnierzem a miejscową dziewczyną, o próbie zaakceptowania różnic pomiędzy parą i ostatecznie o nieumiejętności przezwyciężenia ich. W pierwszej scenie poznaliśmy dziewczynę – osamotnioną, zagubioną i poszukującą. W kolejnej – wycieńczonego mężczyznę, poruszającego się po ziemi ostatkiem sił. Z czasem nastąpiło ich spotkanie, które zamieniło się w dynamiczne partnerowanie – poznawanie siebie nawzajem.
Głównym środkiem wyrazu w tej choreografii był oczywiście taniec, ale ważną rolę odegrała również muzyka Le Trio Joubran – zespołu wykonującego palestyńskie rytmy, która podkreślała głęboką tęsknotę w tej opowieści. To połączenie sprawiło, że „Gonewords” zaczęło mnie wciągać w swój klimat.
Kiedy między kobietą a mężczyzną pojawiło się uczucie, co było widoczne podczas zbliżenia ich ciał i kołysania się z opartymi głowami o ramiona, można było sądzić, że historia opowiadana przez Ghidini i Elmazaja zakończy się szczęśliwie. Tak się jednak nie stało – po wspólnym pełnym namiętności układzie, opartym na obrotach i podnoszeniach nagle… nastąpiło rozstanie bohaterów. Mężczyzna pozostał sam w swej dalszej podróży. Walczył, nie zamierzał się poddać, okazywał swoją determinację (vide: akrobatyczne pozy i siła).
Zatraciłam się w tej prostej historii, ale jej szybkie zakończenie mnie zaskoczyło, jakbym przeczytała zaledwie krótki rozdział z wielkiej powieści, która być może skończy się zupełnie inaczej, niż w stało się to w jej jedynym znanym mi fragmencie
Po spektaklu „Gonewords” w transmisji Zawirowań zostały zaprezentowane efekty rezydencji Paoli Ghidini – na scenie pojawili się polscy tancerze: Stanisław Bulder, Ewa Noras, Olga Briks, Amanda Nabiałczyk i Małgorzata Nowak.
Choreografka w ścisłej współpracy z tancerzami zajęła się tematem podróży i obecnie związanymi z nimi rygorystycznymi zasadami, które ograniczają każdemu z nas bycie tam, gdzie pragniemy. Nic więc dziwnego, że oglądając tę etiudę towarzyszyło mi poczucie osamotnienia, bez końca i bez wytchnienia podbijane przez tancerzy pokazujących swoim ruchem izolację od innych i zagubienie w niej. Dla mnie to przejmujący obraz, bo trwająca już kilka ładnych miesięcy pandemia spowodowała ogromną wyrwę w relacjach międzyludzkich. Mimo ciągłych kontaktów poprzez media społecznościowe czy telefon nie jesteśmy w stanie powrócić do takich form spotkań, jakie najbardziej cieszą, czyli do bycia obok siebie. Obecnie nie jest nam dane być w bliskim kontakcie umożliwiającym nam usłyszenie bicia serca drugiej osoby, tak, jak prezentowali nam to ruchowo tancerze podczas rytmicznego dźwięku…
Praca Paoli Ghidini z tancerzami była wiarygodna, bo wynikała z doświadczeń każdego z artystów, a publiczność przed ekranami mogła ujrzeć własne zagubienie w tej nowej, dziwnej rzeczywistości.
Ewelina Chaberska (Brygada Tańca)
Recenzja napisana w ramach projektu Brygada Tańca, organizowanego przez Centrum Teatru i Tańca z partnerstwem Strony Tańca.
„Gonewords” Paola Ghidini i Klevis Elmazaj; Pokaz efektów rezydencji Paoli Ghidini, taniec: Stanisław Bulder, Ewa Noras, Olga Briks, Amanda Nabiałczyk, Małgorzata Nowak, 16. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania 2020, organizator: Teatr Tańca Zawirowania, rejestracja wideo w Garnizonie Sztuki, pokaz online: 06.12.2020
