„Rozmowy też o tańcu” nie przypominały jednak klasycznych spotkań dla widzów po prezentacjach tanecznych, bo uczestniczyli w niej inni twórcy, niż ci, którzy właśnie skończyli występ, a temat w ogóle nie dotyczył obejrzanych przed chwilą prac. „Rozmowy…” to całkowicie osobny program, to nowy cykl krytyczny zainicjowany przez Paulinę Święcańską z Fundacji Artystycznej PERFORM od lat realizującej projekty artystyczne i edukacyjne z artystami różnych dziedzin sztuki. Z rozmaitych fascynacji Święcańskiej, tak chętnie kierującej swoją uwagę ku improwizacji, ku tworzeniu z impulsu, ale też i w efekcie jej otwarcia na współpracę z twórcami pracującymi w innych obszarach niż taniec współczesny, narodził się nowy projekt, który może stać się odpowiednikiem cross mediów. A więc taki, który opiera się na nieustającym przenikaniu źródeł, w tym przypadku praktyce i teorii teatru, tańca, muzyki, plastyki, performance’u, a być może także i innych dyscyplin, i zachęcający widza do swobodnego przechodzenia z jednej dziedziny na drugą.
Pierwszą dyskusję moderowaną przez Święcańską prowadzili między sobą Romuald Woźniak i Dawid Żakowski. Woźniak to współtwórca Teatru Academia, zajmujący się m.in. rzeźbą, scenografią, instalacjami przestrzennymi i reżyserią światła. A Żakowski jest reżyserem, aktorem, pedagogiem teatralnym, współzałożycielem Stowarzyszenia Sztuka Nowa i Pracowni Teatru Fizycznego. Rozmowa między nimi płynęła swobodnie, i choć dotyczyła różnych obszarów, od artystycznych po finansowe, to goście co i rusz odkrywali między sobą pewne wspólne płaszczyzny. Płaszczyzny, którymi też – tak, jak stoi w tytule cyklu – bywa taniec. Woźniak w sposób przekonujący i inspirujący opowiadał m.in. o znaczeniu rewolucji „papieżycy tańca” Piny Bausch, której świat teatru i performance’u zawdzięcza m.in. nowe metody pracy z zespołem czy obalenie mitów i przyzwyczajeń dotyczących prezentacji ruchu i tańca na scenie. Jako przykład posłużył tu słynny spektakl Tanztheater Wuppertal „Nelken” („Goździki”), w którym na podłodze tanecznej rozsypane były sztuczne kwiaty czy „Vollmond" („Pełnia księżyca”), gdzie choreografia wykonywana była na podłodze zalanej wodą. Znaczenie przełomów, niezwykłych form prezentacji, inspiracji i pomysłów, jakie wyszły spod ręki Piny Bausch, a które przemienione zostały w spektakle wstrząsające wyobraźnią widza tak mocno, że wywoływały uwielbienie, oburzenie, a nawet coś w rodzaju zamieszek, do dziś fascynuje badaczy i praktyków teatru.
Warto czekać na kolejną odsłonę tego cyklu krytycznego, by poznawać związki tańca z innymi sztukami…
Sandra Wilk, Strona Tańca
Spotkanie z cyklu „Rozmowy też o tańcu”, goście: Romuald Woźniak i Dawid Żakowski, prowadzenie: Paulina Święcańska, organizator: Fundacja Artystycznej PERFORM, data: 05.03.2020, „Centralna Scena Tańca”, Mazowiecki Instytut Kultury
