Świat wokół nas stał się cyfrowy we wszystkich aspektach życia. Jest w tym mnóstwo dobrego: szybszy przepływ informacji, łatwiejsze porozumienie ratujące życie, bliski kontakt z kimś na drugiej półkuli. „Forest” koreańskiej grupy Designare Movement skupił się jednak na złej, niebezpiecznej stronie korzystania z mediów społecznościowych. Tytułowy las nie jest skupiskiem rzeczywistych drzew, z liśćmi szumiącymi od wręcz pachnącego wiatru. Ludzie wpatrzeni w ekran tabletu nie dostrzegają wokół prawdziwego lasu, wkraczają w las zdigitalizowany, sztuczny, nie mający niczego wspólnego z prawdziwym życiem.
Koreański choreograf Yu Ho Sik, założyciel zespołu Designare Movement, skupił się na procesie, który wciąga rzesze ludzi w cyfrową rzeczywistość, będącą światem bez odpowiedzialności za słowa i czyny, niszczącą w sposób do tej pory niespotykany jednostki i społeczności.
Trzy tancerki (Do Ji Won, Seo Jeong Bin, Nam Hee Kyung), jednakowo ubrane, odwrócone są przez bardzo długą chwilę tyłem do publiczności. Widzimy wyłącznie ich plecy, wykonują jakieś gesty, wyginają ciało, ale dla nas są grupą pozbawioną cech indywidualnych. Gdy muzyka gwałtownie zmienia natężenie, jedna z postaci odwraca się z przerażającym grymasem na twarzy. Ktoś jej przeszkodził w surfowaniu po sieci, a może właśnie oblał ją wrzątek hejtu?
Przedstawienie, które miało miejsce 26 czerwca 2024 roku na scenie Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, w dziesiątym dniu 20. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania, było światową premierą, co podkreśla, jak ważna stała się współpraca polskiego Teatru Tańca Zawirowania z koreańskim Designare Movement. Warto przy tym zaznaczyć, że wybrane do spektaklu tancerki miały na przygotowanie występu niespełna trzy miesiące.
Niezwykłą rolę pełni tu światło (projektu Kim Min Su) oraz muzyka, skomponowana specjalnie do tego wydarzenia przez Seo Young Wan. Muzyka dziwna, niepokojąca, przywodząca na myśl ścieżki dźwiękowe do filmów wojennych, ale zapewne choreograf tak właśnie widzi rozpanoszenie się mediów społecznościowych w miejsce tradycyjnych więzi społecznych.
W tańcu odzwierciedlony był strach, lęk, gniew, ale były też pozytywne chwile, gdy nagle człowiek wyciągał rękę do drugiego człowieka. Jednak o wiele bardziej zapadająca w pamięć była scena, gdy inna postać po prostu depcze rękę osoby proszącej o wsparcie… Symbolicznie wyglądały też dwie postaci skulone, jak nad tabletem czy smartfonem, obojętne na wszystko wokół.
Zastanawiam się, czy kompozytor użył pewnych dźwięków celowo, czy był to przypadek, a może to wyłącznie moje skojarzenie, ale początkowe dźwięki przypominały mi licznik Geigera… ostrzegający przed promieniowaniem. Byłoby to logiczne, biorąc pod uwagę niszczącą siłę mediów społecznościowych.
Znakomite są też powracające jak refren sekwencje, gdy tancerki patrzą na widownię jakby przez ekran smartfonu – dłonie są ułożone w kształt czworoboku. I ostatnia scena, gdy kobiety, znów odwrócone plecami do widowni, pozbywając się po kolei części ubrania idą w kierunku lasu. Choreograf widzi w ich nagości ideę oczyszczenia, zostawiając im jedynie – jak pęta – część garderoby oplątującą nogi. Czyżby miał być to symbol optymistyczny, że mimo spętania siecią internetową jesteśmy w stanie czyści wrócić do prawdziwego lasu? Nie jestem tak optymistyczna, dla mnie był to symbol obnażania się publicznego w mediach społecznościowych, niepozostawiającego nic osobistego, prywatnego.
Bardzo ciekawy spektakl, trudny, bogaty w każdej warstwie.
Na koniec refleksja: bardzo mało jest informacji o zespole w Internecie… zapewne jest to zgodne z wyznawaną przez Yu Ho Sik filozofią. Nie przeszkadza to jednak istnieć wszystkim jego wykonawczyniom na Instagramie czy Facebooku… Także Yu Ho Sik jest obecny w sieci. Cóż, tak właśnie działa nasz współczesny świat. Warto jednak zabezpieczyć się przed jego negatywnym wpływem, pozostawiając pozytywy.
Elżbieta (Beta) Bisch, Brygada Tańca 2024
„Forest” Designare Movement, choreografia: Yu Ho Sik, wykonanie: Do Ji Won, Seo Jeong Bin, Nam Hee Kyung, dyrektor techniczny: Seo Jeong Bin, kostiumy: PHA, reżyseria światła: Kim Min Su, muzyka: Seo Young Wan, organizacja i produkcja: Designare Movement, światowa premiera: 27.06.2024 (Warszawa, Polska), pokaz w ramach: 20. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania, pokaz: Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, 27.06.2024
Życie na ekranie
